ประวัติส่วนตัว
ชื่อ นางสาวสุภาวิณี พงษ์เจริญ
ชื่อเล่น อิ๋ว

ที่อยู่ปัจจุบัน : 28 หมู่ 13 แขวงตลิ่งชัน เขตตลิ่งชัน

กรุงเทพมหานคร 10170

เบอร์โทรศัพท์ :08-5555-3945

E-mail :u49152792144@Gmail.com

ข้อมูลส่วนตัว - เกิดวันที่ 6 มิถุนายน 2531

ส่วนสูง 162 ซม. น้ำหนัก 53 กก.

เชื้อชาติไทย สัญชาติไทย ศาสนา พุทธ

สถานภาพโสด สุขภาพแข็งแรง

การศึกษา - ปริญญาตรี คณะวิทยาการจัดการ

หลักสูตรการบริหารธุรกิจบัณฑิต สาขาคอมพิวเตอร์ธุรกิจ

สิ่งที่ได้จากการเรียนวิชาเตรียมฝึกประสบการณ์วิชาชีพบริหารธุรกิจ

วิชาเตรียมฝึกประสบการณ์วิชาชีพบริหารธุรกิจ นั้น ดิฉันได้รับความรู้ต่างๆ เพิ่มมากขึ้น ซึ่งในส่วนนี้ จะได้รับทั้งในส่วนของภาคทฤษฎีและภาคปฏิบัติ เป็นแนวทางในการปฏิบัติงานจริง ที่มีการผสมผสานกันระหว่างเทคโนโลยีสมัยใหม่ และจริยธรรมควบคู่กันไป ไม่ว่าจะเป็นในเรื่องของ...

1. การพัฒนาบุคลิกภาพ ที่จะทำให้เราเป็นคนมีบุคลิกภาพที่ดี วางตัวเหมาะสมตามกาลเทศะ
2. การบริหารการเงินส่วนบุคคล ซึ่งจะสอนในเรื่องของการทำรายรับ-รายจ่าย ซึ่งเหมาะอย่างมาก ในเศรษฐกิจปัจจุบัน ที่เราต้องมีการควบคุมวางแผนการเงินของเราเป็นอย่างดี
3. และสิ่งที่สำคัญที่สุด คือ การจัดนิทรรศการของแขนงคอมพิวเตอร์์์ ดิฉันได้เรียนรู้และได้รับ ประสบการณ์ในเรื่องของการจัดนิทรรศการ ตั้งแต่การเตรียมงาน การปฏิบัติงานจริง และการประเมินผลงาน และสิ่งสำคัญที่สุดที่ได้รับเหนือสิ่งอื่นได้ คือการปฏิบัติงานร่วมกับเพื่อนๆ ซึ่งทำให้ได้เรียนรู้ถึงการทำงานเป็นกลุ่ม และ ความสามัคคี อันเป็นสิ่งที่สำคัญในการปฏิับัติงาน ในชีวิตการทำงานอย่างแท้จริง

** วิชาเตรียมฝึกประสบการณ์วิชาชีพบริหารธุริกจเปรียบเสมือนบันไดสำัคัญก่อนที่จะก้าวเข้าสู่การปฏิบัติงานจริง **

“สันติภาพ...คือ...บ่อเกิดของความสงบ”

“สันติภาพ.... เกิดขึ้นจากการไม่เห็นแก่ตัว..
โดยการทำใจของตนเองให้อยู่เหนือโลก
จิตก็จะผ่องใส ใจก็จะบริสุทธิ์ จิตใจก็เยือกเย็นเป็นอิสระ
เกิดสันติธรรมภายในใจ...
” เรามักจะได้ยินอยู่เสมอว่า...
ทำไม....โลกนี้....จึงขาดแคลนสันติภาพ ?
กับหลายคำถาม...หลาย ๆ เหตุผล..ที่ทุกคนต่างได้ยินได้ฟัง...
หากเราได้พิจารณาดูอย่างละเอียดแล้ว..
เราจะพบว่า...
สาเหตุที่ทำให้โลกนี้... “ขาดแคลนสันติภาพ”....
ก็เพราะไม่สามารถจะคว้าเอาสิ่งที่อยู่ใกล้ ๆ มือ
หรือยิ่งกว่าสิ่งที่อยู่ในมือ หรือแม้กระทั่งสิ่งทั้งปวงในโลกใบนี้ได้...
นี้คือ..คำตอบ..
ซึ่งดูเหมือนกับว่า...เรามีหลายสิ่งหลายอย่างที่ยังขาดอยู่...
จึงพยายามที่จะแสวงหาและไขว่คว้ามา...ให้เพียงพอ..
หรืออาจมากเกินไป..ให้แก่ตนเอง... อย่างไม่รู้จักจบสิ้น...
แต่เมื่อใดที่เรารู้จักคว้า.... สันติภาพ สันติธรรม อันเกิดจากพุทธธรรม...
ก็ย่อมนำมาซึ่งประโยชน์ให้แก่ตัวเรา เราก็จะพบว่าที่เราจะแสวงหาสันติภาพชนิดนี้..
ก็ต้องเข้าใจว่า... แสวงด้วยการสงครามภายใน..
คือ...พยายามที่จะรบ รบด้วยอาวุธ ด้วยปัญญา ทำลายข้าศึก
คือ ทำลายความโง่ ความหลงให้หมดสิ้นไป
ถ้าหากว่า...
จะมองดูพุทธธรรมหรือสันติภาพอันแท้จริงนี้
ตามแนวของอารยวัฒนธรรมนั้น ย่อมหมายถึง.....
ความเจริญงอกงามทางความคิดและปัญญา ของมนุษย์ที่ล้ำออกไปจากแนว ที่ธรรมชาติกำหนดให้
ในปัจจุบันนี้... นับวัน...เรายิ่งจะห่างไกลจากสันติภาพ...
เพราะต่างคนก็ส่งเสริม... “ตัวกู”...อย่างชนิดที่ว่า... เพราะเป็นการเอาส่วนเกินมากเกินไป
แล้วก็เห็นแก่ตัวมากเกินไป..นั่นเอง...
เพราะฉะนั้น..ความเห็นแก่ตัว... จึงถือว่าเป็นอุปสรรค
เป็นต้นเหตุแห่งวิกฤตการณ์ทั้งหลายทั้งปวง
ที่ขัดขวางการพัฒนา... “สันติภาพ”....ให้เกิดขึ้นในโลก
และภายในจิตใจ...ของตนเอง...
การที่จะรอดจากวิกฤตการณ์ทั้งหลายนานาชนิดได้นั้น
อยู่ที่การทำลาย.. “ความเห็นแก่ตัว”..
เราจะต้องมีชีวิตอยู่ด้วยความรู้ที่ถูกต้อง.. ว่า “..มีตัวตน..ที่มิใช่ของตน..”
ถ้าถอนความรู้สึกว่า..มีตัวตน..ออกไปเสียได้แล้ว
มันก็ไม่มีความเห็นแก่ตัว..และไม่มีปัญหา... เพราะฉะนั้น..
ในการที่จะสร้างสันติภาพให้แก่โลกนั้น
ขั้นแรกที่สุด..ก็คือ.. จัดที่ตัวเอง... ทำที่ตัวเอง...
ให้เป็นผู้รู้จักสันติภาพก่อน.. แล้วพยายามที่จะขยายสันติภาพนั้น
ให้แพร่หลายออกไปโดยกว้างขวาง
เรามาร่วมกันสร้างสันติภาพโลกภายนอก
ให้เกิดเป็นสันติธรรมภายในจิตใจ..ของเรา..กันเถอะ
ชายน้อย...
ที่มา : วาทะธรรมว่าด้วย..สันติภาพ...ท่านพุทธทาสภิกขุ..